Toen ik 9 jaar oud was kreeg ik voor mijn verjaardag een eigen stuurtje voor in de auto van mijn ouders inclusief richtingaanwijzer en toeter. Ik was reuzetrots want ik kon nu zelf de route bepalen. In mijn kinderlijke fantasie reisde ik naar de grootste glijbanen en mooiste stranden waar ik kon bouwen. Het zelf je koers bepalen kan zeker in Amerika.
In 1980 ben ik mijn reisbranche “reis” begonnen bij een reisbureau in Boxmeer, compleet met typemachine, twee telefoons met draaischijven voor uitgaande en inkomende lijnen, bergen met reisgidsen en klanten die rustig een paar uur wachten op het reisbureau tot dat ze aan de beurt waren.
We kunnen ons dat al lang niet meer voorstellen, alles gaat snel en online, wachttijden worden -buiten de attractieparken- eigenlijk niet meer geaccepteerd en informatie komt heel snel naar ons toe.
Toch herken ik ook vandaag de dag nog steeds dezelfde kriebel bij klanten wanneer ze iets geboekt hebben. Het gevoel van iets nieuws te beleven, dat zag ik als 20-jarige jongen al bij de klanten die bijv. een vliegreis naar Griekenland boekten. Nadat de boeking was gedaan, kwam er een bepaalde rust en ook verlangen naar het moment van reizen. Het ervaren van een nieuwe bestemming, eigen belevenissen creëren waar je ook na je reis nog met plezier aan terug kunt denken en regelmatig nog over kan praten.
Dat stuk beleving en ontdekken is onveranderd, terwijl de wijze waarop we tot een keuze komen, natuurlijk ongelooflijk is veranderd. Informatie over je reis en bestemming komt op allerlei manieren bij je en veel zaken kunnen geen verrassing meer zijn. Met je smartphone heb je overal een digitale ingang naar alles in de wereld.